نکات مهم درباره اقدامات اوليه در شکستگي ها
اصولاً در فصل زمستان ميزان سوانح و حوادث منجر به شکستگي و دررفتگي اندام ها از ساير فصول بيشتر است اما در اسفند ماه به دليل رسم ديرينه خانه تکاني در بين ما ايرانيان اين گونه حوادث بيشتر ديده مي شود . به همين دليل بر آن شديم تا نکاتي چند در مورد تظاهرات باليني در شکستگي ها را متذکر شويم .
تقريباً هميشه مي توان حضور يک شکستگي را فقط با يک شرح حال خوب و يافته هاي باليني مربوطه دريافت ، ولي راديوگرافي بمنظور تعيين دقيق ماهيت شکستگي ضروري مي باشد .
در وضعيتي که بيمار بعد از آسيب وارده قادر به ايستادن و راه رفتن نمي باشد و يا توانائي حرکت عضو آسيب ديده را ندارد ، همواره بايد به يک شکستگي مشکوک شد . حضور فوري بدفرمي در استخوان يک عضو ، واضحاً مشخص کننده شکستگي مي باشد تاريخچه اي از وجود يک کبودي ، يک يا چند روز پس از سانحه نيز مي تواند شکستگي را مطرح کند . ولي در بسياري از موارد ، تاريخچه شواهد مشخصي را براي افتراق بين يک شکستگي و يک کشيدگي ساده يا کوفتگي بدست نمي دهد .
اگر چه در اکثر شکستگي ها تاريخچه مشخص از يک آسيب وجود دارد ولي بايد به خاطر داشت که در موارد شکستگي ناشي از خستگي و شکستگي مرضي ( پاتولوژيک ) ، ممکن است وقوع درد و عدم توانائي بطور خودبخودي و بدون هر گونه عامل آسيب زا ايجاد شود .
احتياط : از آنجائيکه بعضي اوقات بيمار قادر به حرکت اندام آسيب ديده و دردناک خود مي باشد ممکن است اشتباهاً پزشک تصور کند که شکستگي وجود ندارد . ولي بايد توجه داشت که در موارد خاص عليرغم وجود شکستگي ، عملکرد معقول عضو حفظ مي شود .
انواع خاصي از شکستگي که ممکن است بدين طريق از چشم مخفي بمانند شامل اين موارد مي باشد : شکستگي هاي ناشي از خستگي ، شکستگي هاي استخوانهاي کوچک خصوصاً در مچ دست ، شکستگي هاي ترکه اي کوچک در کودکان .
علائمي که شک به شکستگي را برمي انگيزاند شامل :
بدفرمي قابل لمس يا مشاهده تورم موضعي ، کبودي قابل مشاهده ،حساسيت شديد موضعي بر روي استخوان ، اختلال شديد عملکرد
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
آمار
وب سایت:
